خـــانــــــــه ای دارم در ابــــــــر
در همــــــسایگــــــی بـــــــاران
نــاودانش چشمـــی است زمـــن
وچشمی دگــــر یـک پنجـــــــــره
روبــــرویِ یـــــک آسمان باغــچه
به اضـــلاعــی از رعــــد و بـــــرق
با چند ساقــــــــهء ســــــــــــتاره
در امتــــــــداد تک گلــی از مهتاب
که پنــهاننـد در غــــــــبار و بــــاد
باغبانـش کـــدخدائی است پُرکار
از همان روســــــتای بالا آبـــــاد
عاشـــقانه آدم شخـــم مـی زند
بُهت آلوده شیطان درو می کند !!
پـدرم اهل همین عشرت آباداست
مـــادرم هم اهــل هـــمان دریــــــا
که هـــر روز آبستن می شود
از همخوابگی طـــــوفــان
ازکودکانی کِرخت و نارس
که سِقط می شوند مُکرر
در جهنمی بنام زمــــــین .......